skip to Main Content
Florian Hiele

Schuldgevoelens loslaten

In het vorige artikel hebben we kunnen zien dat schuldgevoelens slechts twee oorzaken kennen. Ook kun je lezen hoe het niet aanpakken van je schuldgevoelens een verslavende werking kan hebben. In dit artikel zul je leren hoe je schuldgevoelens kunt loslaten.

Je doet er allereerst goed aan om te begrijpen dat je schuldgevoelens kunt loslaten ook al is de eventuele persoon waarnaar je het schuldgevoel draagt het er niet mee eens dat jij dit loslaat. Schuldgevoelens loslaten is een persoonlijk proces en is geheel zelfstandig te doen. Wel helpt het soms wanneer de mogelijke persoon waarnaar je het schuldgevoel draagt jou vergeeft.

Stap 1: Bepaal de grondslag van het schuldgevoel

Bepaal met behulp van het artikel: “De twee oorzaken van schuldgevoelens” welke oorzaak de grondslag heeft voor het schuldgevoel dat jij draagt. Het kan overigens ook zo zijn dat jouw schuldgevoel allebei de oorzaken kent.

Stap 2: Word bewust van de verloren kracht welke veroorzaakt wordt door het schuldgevoel

Een schuldgevoel dragen mag, je kunt jezelf echter de vraag stellen of het noodzakelijk is en of jij en/of je omgeving er wel goed aan doen. Elke keer wanneer je namelijk het gevoel van schuld voelt ervaar jij geen geluk en ben je om die reden niet je beste zelf. En omdat je op dat moment niet je beste zelf bent zul jij minder geluk ervaren en niet in staat zijn een positief voorbeeld te zijn voor anderen. Je doet daarmee zowel jezelf als anderen tekort.

Elk moment dat jij schuldgevoelens ervaart, ervaar jij geen kracht en onttrekt de persoon en/of situatie waartoe jij het schuldgevoel draagt jouw energie!

De vraag die jij jezelf zou kunnen stellen is: Wil jij slachtoffer blijven van deze persoon en/of deze situatie? Wil je dat deze persoon en/of situatie macht over jou blijft hebben?

Of wil je leren van je fouten en jezelf vergeven zodat je in de toekomst betere keuzes kunt maken, meer geluk ervaart en een beter voorbeeld bent voor anderen?

Wanneer je last hebt van oorzaak één ben je geneigd verantwoordelijkheden te nemen die je eigenlijk niet kunt nemen.

De kracht die je bij oorzaak één verliest is de energie die je weggeeft aan gebeurtenissen uit het verleden of zojuist zijn gebeurt (lees: gedachten) waar je toch al geen controle en verantwoording over had.

Wanneer je last hebt van oorzaak twee dan heb je dingen gedaan of juist niet gedaan en voel je je schuldig over de gevolgen van deze actie of niet-actie.

De kracht die je bij oorzaak twee verliest is de energie die je weggeeft aan het willen veranderen van gebeurtenissen die al zijn gebeurd.

Wanneer je dit leest kun je vast begrijpen dat onmacht een veel bijkomende emotie is die kan ontstaan uit schuldgevoelens.

Laten we nu eens kijken naar wat wél mogelijk is, aangezien het onmogelijk is om de gebeurtenis te veranderen of de verantwoording te nemen over iets waar niet jouw verantwoording lag.

Stap 3: Geef het schuldgevoel een positieve wending

De positieve kant van schuldgevoelens

Zolang je schuldgevoelens blijft zien als negatief en lastig kun je er geen positieve ervaring uit halen. Om je schuldgevoelens los te laten is het dus noodzakelijk dat je de schuldgevoelens anders gaat zien.

Schuldgevoelens helpen je bewust te maken dat jij situaties in de toekomst anders wil gaan aanpakken. Het niet luisteren naar deze gevoelens van schuld zorgt er juist voor dat jij jezelf er van weerhoudt te leren van het verleden!

Schuldgevoelens zijn er juist om jou te laten weten dat er iets niet klopt. Onze emotionele staat vertelt ons of dingen kloppen of niet kloppen. Leer jezelf daarom af te vragen (zeker in situaties waarbij jij schuldgevoelens ervaart!): “Waarvan wil dit schuldgevoel mij bewust maken? Wat moet ik nog leren van de situatie die heeft plaatsgevonden?

Leer daarom vanaf nu juist naar je schuldgevoelens te luisteren. Verwelkom het schuldgevoel. Durf het te voelen. Wat wil het je vertellen? Waarom zit het er? Voel het.

Stap 4: Schuldgevoelens loslaten

Elk negatief gevoel waarvan je bewust wordt verdient een bepaalde aandacht. Het vraagt om een verandering. Welke verandering dat is, mag jezelf bepalen. Zolang het maar een verandering is waarvan jij gelooft dat hij goed voor jou en je omgeving is.

Wanneer je de eerste drie stappen hebt gevolgd ben je er aan toe om het schuldgevoel uiteindelijk loslaten. Dit doe je door het schuldgevoel te benutten.

Loslaten van schuldgevoelens die gevoed zijn door oorzaak één

Wanneer je last hebt van oorzaak één, dan kun je het schuldgevoel benutten door de energie ervan te gebruiken om:

  • Verantwoordelijkheden los te laten. Of terwijl de mensen om jou heen meer verantwoordelijkheden te geven. En hen de schuld te geven wanneer er iets mis gaat!
  • Negatieve emoties van anderen bij anderen te laten. Dit doe je door wanneer mensen jou de schuld geven van hun negatieve emoties compassie te hebben voor HUN uitdaging. (Zeg bijvoorbeeld: Goh, wat vervelend voor je.)
  • Meer dingen te ondernemen die voor jou belangrijk zijn. Doe wat belangrijk is voor jou i.p.v. zomaar dingen te doen omdat ze gedaan moeten worden van anderen.
  • Meer nee te zeggen tegen dingen waar je geen behoefte aan hebt.
  • Jezelf losmaken van beschuldigingen door jouw positieve invloed te gaan zien. Leer de positieve bijdragen te gaan zien die jij op elk moment van de dag geeft.

Loslaten van schuldgevoelens die gevoed zijn door oorzaak twee

Elke emotie heeft op zichzelf een oorsprong. De oorsprong is altijd een overtuiging of innerlijke waarde. Een overtuiging is niet meer dan een gedachte waarvan jij gelooft dat hij waar is. Zo ook hebben schuldgevoelens een “bovenliggende” overtuiging die deze emotie blijft voeden totdat jij deze overtuiging loslaat.

De overtuiging probeert je te doen laten geloven dat jij schuldig bent en dat dit zo moet blijven. Maar tot wanneer? Wanneer heb jij voldoende geleden onder deze gebeurtenis? Wanneer is het tijd om deze gedachte als minderwaardig te gaan beschouwen? Wanneer ga jij jezelf eindelijk vergeven voor de dingen die je hebt gedaan?

Begrijp dit goed. Het behouden van je schuldgevoel helpt niemand…

Het schuldgevoel heeft totaal geen toegevoegde waarde totdat je het jou iets laat leren over het verleden zodat het jou kan helpen meer de persoon te worden die jij wilt zijn.

Laat het gevoel van schuld jou dan ook helpen door het jou te laten leren wat voor persoon jij meer zou willen zijn. Welke acties of non-acties zou jij in de toekomst in andere situatie anders willen doen?

Geef jezelf even de tijd om antwoord te geven op de bovenstaande vraag.

Wanneer je dat gedaan hebt ben je toe aan de op een na laatste stap.

Stap 5: Vergeef jezelf

Vergeving heeft de kracht in zich om de naarste en diepste schuldgevoelens te doen laten verdampen. Vergeving is het middel om jezelf weer de vrijheid te geven om ruimte in te nemen en een toegevoegde waarde te zijn voor jezelf en anderen.

Elk moment dat jij geen geluk ervaart ben jij niet in staat om geluk naar je omgeving uit te stralen. Is dat echt wat je wilt?

Geef jezelf dan ook de kans om jezelf te vergeven voor de dingen die je wel of juist niet hebt gedaan zodat je leert van je “fouten”, vrij komt van dit schuldgevoel en waardevoller wordt voor de mensen om je heen.

Je kunt dit proces zelf doorlopen, met behulp van de begeleidende sessie waarmee je in 8 stappen het vergevingsproces doorloopt.

Stap 6: Dankbaarheid

De laatste stap die je kunt maken in het loslaatproces is dankbaarheid. Dankbaar leren worden voor de hulp die het schuldgevoel jouw heeft geboden. Mits je alle stappen namelijk doorlopen hebt heeft het schuldgevoel jou geholpen om:

  • Bewust te worden van de momenten waarin jij je kracht verloor
  • Inzicht gegeven in jezelf en je eigen functioneren
  • Te leren van het verleden
  • Meer de persoon te worden die je wilt zijn

Wanneer is je schuldgevoel losgelaten?

Dit kun jijzelf alleen bepalen. Het moment dat je schuldgevoel is losgelaten is het moment dat jij het niet meer ervaart. Tot die tijd heeft het schuldgevoel, wat je dan nog eventueel voelt een functie! Ondermijn het niet! Blijf net zo lang door de stappen gaan totdat het schuldgevoel jou alles heeft geleerd wat nodig was en het geen functie meer heeft. Zodra het geen functie meer heeft zal het schuldgevoel volledig verdampen en zal dankbaarheid er automatisch voor in de plaats komen.

Wil je meer ondersteuning op dit gebied? Kom dan naar het Sociale Vrijheid Trainingsprogramma of volg een persoonlijke training.

Laat me hieronder weten of dit artikel je heeft geholpen. Ik hoor graag je feedback!

Klaar om jouw sociale angsten te overwinnen?

Ontvang gratis 20 inzichten en voorkom de 5 meest gemaakte fouten...

Je gegevens blijven uiteraard geheim!

Dit bericht heeft 12 reacties

  1. Heel duidelijk omschreven en kloppend met mijn gevoel! Nu bezig mijn loyaliteit naar mijn moeder te doorbreken, zodat het contact niet steeds overschaduwd wordt door dat grote schuldgevoel. Dankbaar voor deze gratis hulp!

  2. Hallo Florian,
    Ik heb al jaren een groot schuldgevoel naar mijn dochter toe.
    Ben hierdoor erg ongelukkig. Mijn dochter heeft een gelukkig jeugd gehad maar na de scheiding veranderde dit.
    In mijn huwelijk ben ik psychisch en lichamelijk mishandeld, dit 13 jaar verborgen gehouden voor mijn dochter omdat ikzelf een slechte jeugd heb gehad wilde ik dit voor haar niet. Maar uiteindelijk de knoop doorgehakt omdat het niet meer leefbaar was voor mij. Dit kwam voor haar heel plotseling. Ze vertoonde naar mij toe heel agressief gedrag. Hiervoor hulp ingeroepen maar hielp niet echt. Kon de situatie helemaal niet aan. Vaak verloor ik mijn geduld en ging dan compleet uit mijn plaat naar haar toe. Ik had gewoon veel meer begrip moeten tonen maar kon het heel vaak niet meer opbrengen. Ze is nu inmiddels 21 en heeft een borderline persoonlijkheid stoornis ontwikkeld waardoor veel dingen mislopen in haar leven, zoals studie en omgang met mensen. Ze gaat nu een gerichte therapie volgen en hoop dat dit gaat helpen. Het contact is al jaren weer heel goed tussen ons. Daar ben ik natuurlijk heel blij mee. Ze woont nu weer tijdelijk bij mij en dit gaat nu heel goed, heb nu veel meer geduld wilde dat ik dat toen had gehad! Ik geef mijzelf er de schuld van dat ze deze stoornis heeft ontwikkeld . Wist dat ze als kind al hoog gevoelig was en dingen een hele hoge inpakt op haar hebben. Het is vreselijk om te leven met het idee dat haar leven nu zo moeilijk verloopt.

    Groet Karin

  3. Wauw, wat is dit confronterend maar tegelijkertijd ook zo fijn om te lezen dat ik toch helemaal niet zo raar ben als ik dacht. Vooral de bevestiging dat het een verklaring heeft wat ik voel, geeft mij een boost om er aan te werken. Ook uit de reacties haal ik dat mijn schuldgevoel voortkomt uit mijn loyaliteit naar mijn ouders. Alleen al voor dit besefmoment ben ik je heel erg dankbaar!

  4. Bedankt voor deze stappen, maar het loopt voor mij toch door elkaar heen. Ik ben inmiddels 47 jaar en heb net een hele nare confrontatie met mijn moeder achter de rug, waarna ik me erg schuldig voelde. Ze stond ineens spontaan voor de deur (terwijl ze op 2 uur reisafstand woont) wat ik dus totaal niet verwacht had en waar ik ook geen behoefte aan had. Ik reageerde dus ook niet zo blij en mijn moeder begon vervolgens te huilen en is weer naar huis gegaan. Wat ik lastig vindt in deze stappen is om te bepalen in hoeverre mijn schuldgevoel terecht is of niet. Daar twijfel ik namelijk nog wel over. Dat mijn moeder zich afgewezen voelt door mij, kan ik me namelijk wel voorstellen, omdat ik niet echt blij reageerde en daar voel ik me schuldig over. Aan de andere kant gaat ze over mijn grenzen heen en kon ik daarom niet “leuk” reageren op haar spontane aktie. Afstand nemen werkt niet, want ze voelt niet aan dat ik die afstand wil. Mijn voornemen (positieve kant) is dus om voortaan beter en duidelijker mijn grenzen aan te geven naar haar toe, maar dat mijn moeder zich nu erg afgewezen voelt door mij en daar erg boos en verdrietig over is kan ik niet meer oplossen. Ik wil me hier ook niet te veel schuldig over voelen en heb mijn excuses ook niet aangeboden, omdat ik wel vanuit mijn oprechte gevoel heb gehandeld en niet net gedaan heb alsof ik het wel leuk vond. Dat kon ik ook niet op dat moment.

    1. Beste Marleen,

      Dank voor je reactie!
      Ik kan niet bepalen wat wel of niet terecht is in dit verhaal. Wel ziet het er naar uit dat je eerlijk en oprecht hebt gehandeld. Nep reageren brengt jullie ook niet verder. Wat ik wel adviseer is om over dit soort dingen beter met je moeder te communiceren. Dit ben je zo te zien al van plan. Wat verwacht je bijvoorbeeld van haar waneer ze langs wilt komen. Wat vind je wel prettig en wat niet. Ze kan niet verwachten dat het een open deur is bij jou en jij kan niet verwachten dat ze weet wat jij prettig vind. Ik hoop dat je hier mee verder kunt. Weetje, je kunt alleen maar spontaan reageren wanneer je dat zo voelt. Het voelde niet zo en dus zit er iets wat opgelost mag worden tussen jullie. Heel veel succes!

  5. Ik ben nu 49 jaar en al 39 jaar bezig mijn narcistische moeder te pleasen. Ik voel dat ik het niet meer trek om veel in haar nabijheid te zijn, vanwege haar chronische negatieve manier van aandacht vragen, haar jaloezie. Het afstand nemen, door minder met haar om te gaan, geeft mij een enorm schuldgevoel. Waarschijnlijk zit het systeem: “mama is niet blij en dat moet ik oplossen” nog altijd in me. Het liefst zou ik NU het schuldgevoel kwijt zijn en alle verwijten die gaan komen van haar van mijn schouders vegen, maar zover ben ik ( nog ) niet.

    Is het mogelijk dat er een forum opgezet kan worden met mensen die in zo’n zelfde situatie zitten? Niet om onze slachtofferrol vast te houden (want ook daar was ik “schuldig” aan, vind ik zelf), maar om elkaar tips te kunnen geven en elkaar te ‘boosten’ wanneer iemand een flinke stap moet zetten waar tegenop gezien wordt.

    1. Beste Maria,

      Dank voor je reactie!
      In het online programma sociale vrijheid hebben wij een forum. Daarin kunnen er vragen gesteld worden en krijg je een antwoord. Het doorbreken van de loyaliteit naar ouders is iets wat bij veel mensen speelt. Ook zeker bij mensen met sociale angsten. Het is doorgaans namelijk lastig om bijvoorbeeld boos te kunnen zijn op je ouders omdat je ze niet wilt kwetsen. Jezelf de ruimte te geven om kwetsbaar te zijn over je gevoelens en zeggen wat je hen wilt zeggen is een belangrijke doorbraak in het doorbreken van deze loyaliteit en het eventuele schuldgevoel. Mocht je daar meer over willen leren kun je wellicht de groepstraining sociale vrijheid volgen.
      Mocht je nog vragen hebben, laat het me gerust weten!
      Florian

  6. Helder beschreven en mooi om te ontdekken dat het schuldgevoel naar mijn ex, drie jaar geleden zijn we uit elkaar, raakvlakken heeft met het ontstane schuldgevoel uit mijn verleden waarin ik veel moest (wat ik niet wilde) en niet mocht doen wat ik wel wilde. Van beide heb ik nog steeds last op mijn 57e en zoek ik naar ruimte en vrijheid in mezelf. Jouw uiteenzetting helpt mij om los te kunnen laten. Geweldig overigens dat je dit allemaal op jonge leeftijd hebt ontdekt. Hartelijk dank!

  7. Een heel duidelijke stapsgewijze analyse die me heel wat inzicht brengt in mijn schuldgevoelproblematiek.
    Mijn oprechte dank voor je gratis hulpverlening !!

Geef een reactie

Back To Top